Açıldı içeriye pencere
siyah bir kuğuydu gece,
gözlerindeki suskunluğu
susturdu hüzün yorgunu,
düşe yazan örümcek ağını bozdu.
Ağlıyordu kayıp zamanlar
pencerenin dışında.
Gözlerinin içine çekip geceyi
açıldı gemi kelebek denizine,kanayan köklerini kesen kaktüs gibi
döktü cinnetini ormanın üstüne.
Ayrı ayrı gidiyordu
hayatın ipleri sudan yolda
ıslandıkça içine kıvrılan
bir gölgeydi soğuk yara.
Zamanın çivili dilinde
gemi artık yalnızca durmak
durup dalgayı yormak,
kayadan yontulmuş
bir şiir olmak istiyor.
Dilek Değerli
Şiirsaati 13.sayı
(Yorgun Ruhlar Korosu'ndan)
