Eski bahçeyi sever ölülerin sessizliği
Bir üçgenin ortasında
hicaz bir şarkının mihenk aşkına
yaslanıp durur uzun bir ‘an’,
paslanmış trenler çarpar göz duvarına
baykuşlar uzun dürbün bakışlarla
iz sürerler bilinmeyen bir yolda.
Toprağın silkelenişi,
sokakların dağ oluşu
kaldırımlarda yatan parmaklar…
Gecenin kalbi çöker suya
cinsiyet değiştirir orfozlar
vurulmuş rüzgâr kendini savurur
denizden dağa, dağdan denize
dallarını gövdesine dolayıp
kıvrılır içine ağaç, kirpi korkusunda.
Cazın zenci gırtlağında
denizin derin çarşafı yarılırken
bir uzun hava yanar karlı ovalarda
çığlığı derin bir suya kilitli.
Aynaları kırık yüzler notalarla kaçar
hayat kafesinden kışın kefenine
kuşlarının ardından uçar ağaç.
Dilek Değerli
Dilek Değerli
( Yorgun Ruhlar Korosu'ndan)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder